Μία όμαδα χάμενη σ'ένα τούνελ ,χωρίς ελπίδα ,δίχως προπονητή να ηγείται στους παίκτες.Μία χρονία ξεκινούσε με ηρεμία ,αισιοδοξία όλοι είχαν την πεποίθηση οτι όλα θα έβαιναν καλώς. 'Ηταν αρχές Αυγούστου οι περισσότεροι φίλαθλοι της 'Ενωσης βρίσκονταν ακόμη στις καταγάλανες παραλίες κάτω απο τον καυτό ήλιο και ένα απόγευμα στην Καλλιθέα όλα άλλαξαν.Ο προπυλακισμός στον Ντούσαν Μπάγεβιτς μετέτρεψε το όμορφο σκηνικό σε διχασμό αναμέσα στους οπαδούς της ΑΕΚΑΡΑΣ μας.Θυμάμαι όταν άκουσα στο ραδιόφωνο για το χτύπημα στο Ντούσαν ,δάκρυα κύλησαν απο τα μάτια μου.Πίστεψα πώς όλα τελείωσαν ,όλες οι ελπίδες και τα όνειρα όλων μας σβήστηκαν μέσα σε δευτερόλεπτα. 'Ενας άνθρωπος ήταν ικανός να τα καταστρέψει όλα .Θέλω να γνωρίζω αυτός ο άνθρωπος που γρονθοκόπησε τον Ντούσκο χαίρεται με όλα όσα έχουν συμβεί στην Α.Ε.Κ μας;;;;;; Mέσα στο γκρί και το μάυρο το μόνο που μάς έχει απομείνει να μάς θυμίζει απο που προέρχομαστε και πού κατευθυνόμαστε είναι η κιτρινόμαυρη φανέλα που συμβολίζει την δόξα και τον πόνο.Τελικά μια γροθία μπορέσε να τα καταστρέψει όλα;;;
Μπράβο Ειρήνη συνέχισε να γράφεις τίς σκέψεις σου. Δε χρειάζεται να σου πώ ότι κι εγώ μοιράζομαι τις ίδιες αγωνίες με σένα για την αγαπημένη μας ομάδα
ΑπάντησηΔιαγραφή