Ο Νίκος Λυμπερόπουλος μίλησε στην εφημερίδα "Κιτρινόμαυρη 'Ωρα¨".Παρακολουθήστε αναλυτικά όλη την συνέντευξη ¨"Βόμβα":Όταν το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισες να επιστρέψεις στην ΑΕΚ, σκεφτόσουν ότι ένα χρόνο μετά θα συζητούσες για νέο συμβόλαιο;
«Έχω σταματήσει να προγραμματίζω τη ζωή μου εδώ και κάποια χρόνια. Ήταν πολλές οι φορές που έβαζα κάτι σε πρόγραμμα και μου γυρνούσαν όλα ανάποδα. Πορεύομαι πλέον με τη σκέψη ότι ζω για να το απολαμβάνω. Έχω σταματήσει να σκέφτομαι το μετά. Ζω για το τώρα. Ζω την κάθε μέρα, το ποδόσφαιρο είναι η αναπνοή μου».
-Ήταν η πιο δύσκολη σεζόν από όσες έχεις ζήσει στην ΑΕΚ; Υπήρξαν πολλά περιστατικά τα οποία σας έφεραν σε δύσκολη θέση...
«Ναι, ήταν ομολογουμένως κάτι που δεν έχω ξαναζήσει. Η επιθυμία μας ήταν να φτιάξουμε μια ομάδα με ταυτότητα, μία ομάδα που θα ήταν συμπαγής και ανταγωνιστική. Δυστυχώς, αυτό το είδαμε στο τέλος, όταν άρχισαν τα πλέι οφ. Ως τότε δεν ήμασταν ΑΕΚ. Κάτι άλλο ήταν αυτό, όχι ΑΕΚ. Με ενοχλεί και μόνο που το σκέφτομαι».
-Κι όμως το περασμένο καλοκαίρι όλοι μιλούσατε για την τέλεια ατμόσφαιρα, για την ΑΕΚ που θύμιζε την ομάδα της χρυσής τριετίας 1992-94. Παρόλα αυτά, 1-2 μήνες μετά το τέλος της προετοιμασίας, είχατε ήδη διαλυθεί. Πως το εξηγείς αυτό;
«Αυτό για μένα είναι απλό. Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει. Δεν μπορούσαμε να βλέπουμε μαύρα τα πράγματα, θέλαμε να τα βλέπουμε άσπρα. Αλλά δεν ήταν. Ουσιαστικά καλύπταμε μία κατάσταση και δημιουργούσαμε μία ουτοπία. Δεν θα κρύψω ότι εμείς οι μεγαλύτεροι σε ηλικία βλέπαμε κάποια πράγματα να έρχονται. Δεν θέλαμε όμως να το πιστέψουμε ότι θα πάρουν τόσο δυσάρεστη τροπή. Έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι αισιόδοξος. Ακόμα και όταν βλέπω ότι κάτι δεν πάει καλά, εγώ σκέφτομαι θετικά. Αλλά με τη σκέψη και μόνο δεν μπορείς να αλλάξεις κάποια πράγματα. Να πω την αλήθεια, εμείς οι παλαιότεροι βλέπαμε κάποια πράγματα και ξέραμε που θα μας οδηγήσουν. Προσπαθούσαμε να τα κουκουλώσουμε».
-Δηλαδή βλέπατε τα προβλήματα και τα προσπερνούσατε;
«Δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι. Αν μιλούσαμε θα κάναμε περισσότερο κακό, δεν θα άλλαζε κάτι για το καλό. Όταν είσαι πολλά χρόνια σε έναν χώρο αρχίζεις να διαισθάνεσαι πράγματα που θα έρθουν, που θα τα βρεις μπροστά σου. Εγώ, ο Δέλλας, ο Καφές και ο Γεωργέας, επειδή ξέρουμε καλά τι σημαίνει ΑΕΚ και έχουμε κάποια χρόνια στις πλάτες μας, το βλέπαμε να έρχεται το κακό. Αλλά κάποιες φορές δεν θέλεις να το πιστέψεις... Λέγαμε, άντε να το προσπαθήσουμε, άντε να το παλέψουμε, αλλά τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θέλεις όταν μία κατάσταση είναι άρρωστη. Δεν ήταν δυνατόν να προχωρήσει το πράγμα με τις ισχύουσες συνθήκες».
-Ήταν ο Μπάγεβιτς το πρόβλημα;
«Όχι ο ίδιος αλλά όλο αυτό που υπήρχε γύρω του. Ήταν λάθος η επιστροφή του, δεν είχε στήριξη, επικρατούσε διχασμός. Εγώ καταλαβαίνω και τις δύο πλευρές. Και εκείνους που δεν τον ήθελαν αλλά και εκείνους που τον αγαπούν. Όταν όμως οπαδοί της ίδιας ομάδας χωρίζονται σε στρατόπεδα, δεν μπορεί να υπάρχει πρόοδος. Καλώς ή κακώς, ο Μπάγεβιτς δεν μπορούσε να έχει το μυαλό του συγκεντρωμένο στην ομάδα όταν υπήρχαν όλα αυτά τα γύρω-γύρω. Όταν έγινε εκείνο το βρώμικο επεισόδιο στην Καλλιθέα, νομίζω ότι έπρεπε να φύγει. Δεν θα τελείωνε ποτέ αυτή η ιστορία, το βλέπαμε όλοι».
-Η πρώτη δήλωσή σου για τον Χιμένεθ ήταν ότι αν δεν πετύχει αυτός στην ΑΕΚ δεν θα το καταφέρει κανείς. Το πιστεύεις ακόμα; Τι είδες για να το πεις αυτό, έχεις ακόμα την ίδια σκέψη;
«Είδα έναν προπονητή που δουλεύει πάρα πολύ, έναν προπονητή ο οποίος πιστεύει στα νέα παιδιά και θέλει να τα φέρει στον αφρό. Το μέλλον του ποδοσφαίρου είναι οι ακαδημίες, όσοι δεν το έχουν καταλάβει θα οδηγηθούν εκεί θέλοντας και μη. Αυτός ο άνθρωπος έχει τεράστια πείρα στο συγκεκριμένο κομμάτι και μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ αποτελέσματα. Αυτά είχα δει τότε και γι αυτό έκανα τη συγκεκριμένη δήλωση. Στην πορεία διαπίστωσα ότι είναι ένας ευέξαπτος χαρακτήρας, ένας άνθρωπος που λέει ότι σκέφτεται ανά πάσα στιγμή και αυτό ίσως να του κάνει κακό. Η αλήθεια είναι ότι άργησε πολύ να μπει στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Αυτό που ήθελε να παίζουμε δεν ήταν εφικτό. Η άποψή μου είναι ότι πρέπει να ελίσσεσαι ανάλογα με το ρόστερ που έχεις. Άργησε πολύ...».
-Σας ενοχλούν τα ήξεις αφήξεις του, μία μένει, μία φεύγει. Πόσο επηρεάζεται από αυτό ένας ποδοσφαιριστής;
«Προσωπικά δεν με επηρεάζει καθόλου. Δεν θα τελειώσει η ΑΕΚ αν φύγει ο Χιμένεθ. Καλό θα είναι βέβαια να ξέρει η διοίκηση όσο πιο γρήγορα γίνεται τι θέλει να κάνει ο εκάστοτε προπονητής. Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι θέλει να μείνει και να χτίσει τη νέα ΑΕΚ. Από εκεί και πέρα είναι υπεύθυνος για τις πράξεις και τις επιλογές του, όλοι κρινόμαστε από αυτές».
-Πέρυσι το καλοκαίρι μίλησες για μία ΑΕΚ δίχως εγωισμούς. Είπες είμαστε όλοι άνδρες και ως τέτοιοι πρέπει να ανταποκρινόμαστε στη δουλειά μας. Διαπίστωσες εφέτος τέτοιες συμπεριφορές στα αποδυτήρια, συμπεριφορές εγωιστικές;
«Ειχα ακούσει πολλά πριν επιστρέψω. Όπως μου λένε οι συμπαίκτες μου, τα πράγματα άλλαξαν πολύ όταν μπήκαμε στην ομάδα εγώ και ο Δέλλας. Ήταν μόνος του Παντελής. Δεν είμαστε μπαμπούλες, συμπαίκτες είμαστε κι εμείς, αλλά υπήρχε σεβασμός στα αποδυτήρια. Γενικά μπορώ να πω ότι είχαμε καλή ατμόσφαιρα, ήμασταν καλή παρέα. Και είμαι βέβαιος ότι την επόμενη σεζόν θα είμαστε ακόμα καλύτερα».
-Μήπως εν τέλει όλες αυτές οι δυσκολίες στη διάρκεια της σεζόν σας έφεραν πιο κοντά, σας έκαναν να δεθείτε περισσότερο;
«Περάσαμε καταστάσεις δύσκολες εφέτος. Αλλά έχουμε κι εμείς μεγάλη ευθύνη. Εμείς παίζουμε, εμείς παίρνουμε τις αποφάσεις μέσα στο γήπεδο και πολλές φορές αυτές δεν ήταν καλές. Όντως οι δυσκολίες φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Και οι στόχοι επίσης. Ο τελικός του κυπέλλου ήταν μία μεγάλη ευκαιρία. Όλοι αντιληφθήκαμε ότι οφείλαμε να παίξουμε για την ΑΕΚ, όχι για τους εαυτούς μας. Δεν παίζαμε απλά για ένα τρόπαιο, παίζαμε για την ισορροπία της ομάδας. Όλοι ξέραμε ότι σε αυτό το ματς έπρεπε να κάνουμε κατάθεση ψυχής».
-Ήταν δύσκολη η απόφαση το να παραμείνεις; Και ποιες τελικά ήταν αυτές οι περιβόητες εγγυήσεις που ζητούσες για να πεις το ναι;
«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί βγαίνουν και αναπαράγονται τέτοια πράγματα. Άκουσα και διάβασα διάφορα, για διαπραγματεύσεις, για διαφωνίες, για παζάρια... Κρίμα! Απορώ που τα βρίσκουν. Καταλαβαίνω ότι κάτι πρέπει να γράψετε, αλλά να λέτε την αλήθεια, να μην δημιουργείτε εντυπώσεις. Επίσης θέλω να πω ότι ουδέποτε ζήτησα εγγυήσεις για την επόμενη σεζόν, δεν είμαι προπονητής, ποδοσφαιριστής είμαι. Σαφώς και θέλω την ομάδα μου ισχυρή και ανταγωνιστική, αλλά δεν κάνω υποδείξεις στη διοίκηση. Ξέρω ότι οι άνθρωποι που διοικούν νοιάζονται και αγαπούν την ΑΕΚ. Πράττουν και αποφασίζουν για το συμφέρον της. Ως εκεί που μπορούν, μέχρι εκεί που φτάνει το σεντόνι τους».
-Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος πρώτα επέστρεψες εσύ και μετά ο Δέλλας. Είναι σημαδιακό άραγε; Τον περιμένεις πίσω; Έχετε μιλήσει για το τι θα κάνει;
«Μακάρι να αποδειχθεί σημαδιακό, ο Τραΐανός ήταν ο MVP της ΑΕΚ τη σεζόν που ολοκληρώθηκε. Ήταν φανταστικός, πραγματικός ηγέτης, ακατάβλητος! Δεν μπορώ να φανταστώ την ομάδα χωρίς εκείνον. Μιλάμε καθημερινά, είμαστε φίλοι αλλά για το συμβόλαιό του δεν μπορώ να έχω άποψη. Είναι κάτι που θα συζητήσει με τον εαυτό του και την οικογένειά του. Ξέρω ότι η επιθυμία του είναι να συνεχίσει στην ΑΕΚ. Και τον περιμένω».
-Μίλησες αρκετές φορές εφέτος για τα φαινόμενα βίας. Ελπίζεις ότι εισακούστηκε η έκκλησή σου και γενικότερα ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις σε εκείνους, τους δήθεν φίλους της ΑΕΚ που πρωτοστάτησαν σε τέτοιες ιστορίες;
«Θα τους πω ότι δεν τους θέλουμε στο γήπεδο. Να μην πατήσουν ποτέ ξανά. Δεν μας άφησαν να χαρούμε την κατάκτηση του Κυπέλλου, μας στέρησαν τη δυνατότητα να βγούμε στον αγωνιστικό χώρο και να το ευχαριστηθούμε με τα παιδιά μας, όπως γίνεται σε κάθε χώρα που έχει πολιτισμό και τον προστατεύει. Γιατί εμείς διαφημίζουμε τον πολιτισμό μας και καλά κάνουμε, όμως δεν τον προστατεύουμε. Δεν μας άφησαν αυτοί οι τύποι να βγούμε στο γήπεδο και να το χαρούμε, να κάνουμε το γύρο του θριάμβου. Ασφαλώς υπό την αιγίδα των αρμοδίων. Αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις, προτιμούν να σφυρίζουν αδιάφορα. Αν θέλουν να πατάξουν τη βία, αν πραγματικά το επιθυμούν, δεν θα τους πάρει πολύ χρόνο. Πέντε λεπτά υπόθεση είναι... Και όταν το κάνουν, όλοι οι νορμάλ άνθρωποι θα τους αποθεώσουν».
-Είσαι μια ζωή στο ποδόσφαιρο, πιστεύεις ότι οι χειρισμοί της διοίκησης είναι αυτοί που πρέπει ώστε να ορθοποδήσει η ΑΕΚ; Πως κρίνεις τις προθέσεις του Αδαμίδη, γενικότερα ταυτίζονται οι απόψεις σας;
«Δεν μπορώ να ξέρω τι υπάρχει από πίσω ως οικονομικό υπόβαθρο, λέγονται και γράφονται πολλά. Όμως αυτό που βλέπω, αυτή η προσπάθεια από τους ανθρώπους που διοικούν, εμένα ως Νίκο Λυμπερόπουλο με πείθει. Εργάζονται και προσπαθούν καθημερινά για το καλό της ομάδας, χωρίς μεγάλες ανέσεις και εύκολα χρήματα, αλλά με αγάπη για την ΑΕΚ. Είναι ξεκάθαρο και λογικό ότι όλοι οι φίλοι της ΑΕΚ θα προτιμούσαν έναν άνθρωπο που θα είχε πολλά χρήματα και θα τα ξόδευε για να φέρει στην ομάδα παίκτες εγνωσμένης αξίας, ποδοσφαιριστές διεθνούς κλάσης. Τον βλέπετε πουθενά; Ο Αδαμίδης και οι συνεργάτες του κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν άλλοι, αυτοί είναι εκεί και οφείλουμε όλοι να τους στηρίξουμε. Η κριτική είναι δεκτή αρκεί να μην είναι στείρα και άδικη. Υπάρχουν άλλοι και δεν το ξέρουμε;».
-Νίκο μεγαλώνεις, πλησιάζεις στο τέλος, μαθαίνεις ακόμα;. Βελτιώνεσαι;
«Δεν το συζητώ... Οι προπονητές εφευρίσκουν καινούργια πράγματα κι εμείς μαθαίνουμε μαζί τους. Ακόμα και στην εθνική ομάδα μπορείς να διδαχθείς νέες τακτικές, ο Σάντος εν προκειμένω έχει νέες προτάσεις. Σε προσωπικό επίπεδο, μπορώ να πω ότι αυτός που έχει θέληση για δουλειά μπορεί να βελτιώνεται, ως και την τελευταία ημέρα που πηγαίνει για προπόνηση».
-Ποιον προπονητή από όσους έχεις συνεργαστεί στην ΑΕΚ θα ξεχώριζες;
«Πρέπει να πω ότι από όλους έχω κερδίσει κάτι. Κάποιοι ήταν έντονοι ως χαρακτήρες, άλλοι καλύτεροι τεχνικά. Κακός προπονητής δεν υπήρξε στην ομάδα όσο ήμουν εγώ εδώ, άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι είχαν περγαμηνές. Το τέλειο πακέτο ήταν ο Σάντος. Θα μπορούσε να είναι ακόμα προπονητής στην ΑΕΚ. Υπήρχε κάποιος λόγος να φύγει; Από την πορεία του και την πορεία όσων εργάστηκαν στην ΑΕΚ μετά από αυτόν, αποδεικνύεται ότι κακώς έφυγε. Δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο, ο άνθρωπος αυτός έχει διάρκεια στη δουλειά του, το βιογραφικό και η δουλειά του τα λένε όλα».
-Φερέρ ή Χιμένεθ;
«Ουσιαστικά έχουν την ίδια φιλοσοφία όσον αφορά στην τακτική. Λένε ότι Χιμένεθ είναι προπονητής που παρατάσσει την ομάδα αμυντικά, όμως αυτό που ζητάει είναι το ποδόσφαιρο κυριαρχίας, το επιθετικό ποδόσφαιρο. Απλώς δεν γινόταν εφέτος να μας βγει αυτό στο χορτάρι. Όσον αφορά στη διαχείριση των χαρακτήρων των παικτών, ο Φερέρ ήταν πολύ αυστηρός, ενώ ο Χιμένεθ είναι πιο κοντά στον ποδοσφαιριστή. Ίσως να είναι κακό για εκείνον το ότι πάντοτε λέει αυτό που σκέφτεται τη στιγμή που το σκέφτεται, αλλά νοιάζεται για τον παίκτη. Δεν έχει προσωπικές κόντρες όπως ο Φερέρ, θα μας πιάσει έναν έναν και θα μας μιλήσει. Το μεγάλο λάθος του Φερέρ ήταν ότι τα πήρε όλα επάνω του. Την πρώτη χρονιά ήταν λογικός, ομιλητικός, κοντά μας, τη δεύτερη σεζόν ήθελε να ασχολείται με τα πάντα και αυτό τον έκανε μη λειτουργικό».
-Τι απαντάτε εσύ ο Τράι, ο Παντελής και ο Γεωργέας σε όσους λένε ότι είστε μεγάλοι ηλικιακά για μια ομάδα όπως η ΑΕΚ;
«Ο καθένας έχει την άποψή του, μπορεί να λέει ότι θέλει και στο φινάλε δεν θέλω να τα έχω και με όλους καλά. Θα μιλήσω επί προσωπικού. Δεν με απασχολεί, δεν χρωστάω απαντήσεις. Λατρεύω το ποδόσφαιρο, γουστάρω αυτό που κάνω. Θα ενοχληθώ μόνο αν ακούσω κάτι άσχημο από κάποιον που έχω σε εκτίμηση. Θα το σκεφτώ, θα αναρωτηθώ γιατί το είπε, θα το ψάξω, μπορεί και να θυμώσω ή να στεναχωρηθώ. Αλλά δεν μπορώ να το κάνω για όλους αυτό».
-Τι περιμένεις από την ΑΕΚ της επόμενης σεζόν; Τι είναι αυτό που θέλεις να αλλάξει σε σχέση με πέρυσι;
«Θέλω να έχουμε μία ομάδα που θα έχει ταυτότητα, η οποία θα ξέρει τι ζητάει στο γήπεδο. Να έχουμε σταθερότητα, πλάνο και συνοχή. Δεν προσδοκώ σε μία ΑΕΚ που θα παίζει το σούπερ ποδόσφαιρο, αλλά σε μία ομάδα που θα χάνει δύσκολα, που θα είναι σκληρό καρύδι για όλους, που θα παίρνει τα ματς με πλάνο, ομοιογένεια και τακτική. Σε κάθε έδρα, σε κάθε γήπεδο».
-Ποιον αναγνωρίζεις ως τον καλύτερο συμπαίκτη που είχες ποτέ φορώντας τα κιτρινόμαυρα;
«Πως να ξεχωρίσεις κάποιον; Εντάξει, ο Ριβάλντο ήταν ο μεγαλύτερος όλων, όμως για την ΑΕΚ υπήρξαν πιο σημαντικοί ο Ζήκος, ο Κατσουράνης, ο Δέλλας».
-Είναι το Euro 2012 ένας επιπλέον λόγος για να συνεχίσεις τη μπάλα; Το έχεις στην άκρη του μυαλού σου;
«Σαφώς και είναι. Θέλω να είμαι εκεί, να δώσω ότι καλύτερο έχω και να αποτελέσω ένα παράδειγμα για τα νέα παιδιά. Να τους δείξω ότι όσο παίζεις πρέπει να έχεις στόχους και φιλοδοξίες, ανεξάρτητα από την ηλικία. Θα είναι το δεύτερο συνεχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα για εμένα, αν πάνε όλα όπως θα ήθελα. Καλά να είμαι, η υγεία πάνω από όλα».
-Αλήθεια, αμφιταλαντεύτηκες για το αν έπρεπε ίσως να σταματήσεις; Θα είναι η επομένη και η τελευταία σεζόν σου;
«Όχι, δεν μου πέρασε από το μυαλό να το κόψω, ίσα ίσα πιστεύω ότι την επόμενη σεζόν θα είμαι καλύτερος γιατί δεν θα έχω στο κεφάλι μου όλα αυτά που έγιναν εφέτος. Πιστεύω ότι θα είμαστε ήρεμοι και ότι εγώ θα βγάλω στο γήπεδο πολύ καλύτερα πράγματα. Αυτό είπα και στη διοίκηση υην ημέρα που υπέγραψα. Και όχι, δεν έχω αποφασίσει να σταματήσω. Αυτό θα το δούμε το ερχόμενο καλοκαίρι, σου είπα δεν προγραμματίζω τίποτα. Αν νιώθω καλά και καταλαβαίνω ότι μπορώ ακόμα να είμαι ο Λυμπερόπουλος, τότε θα συνεχίσω».
-Πολλή συζήτηση γίνεται για το συμβόλαιο του Μανωλά.Αλήθεια, τι θα τον συμβούλευες;
«Δεν ξέρω πως το σκέφτεται, δεν ξέρω τι ζητάει και τι του δίνει η ΑΕΚ, δεν με ενδιαφέρουν αυτά και δεν μου πέφτει και λόγος άλλωστε. Θα πω απλά ότι αν δεν ανανεώσει, τότε η ΑΕΚ πρέπει να τον πουλήσει. Δεν υπάρχει τρίτη λύση, δεν έχει νόημα να μείνει όταν το συμβόλαιό του λήγει το ερχόμενο καλοκαίρι, άρα θα μπορεί να διαπραγματευτεί με άλλες ομάδες από τον Ιανουάριο. Αυτό γίνεται παντού στην Ευρώπη, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είναι θέμα για εμάς. Τι άλλο μπορεί να κάνει μία διοίκηση; Καταθέτει την πρότασή της και περιμένει. Αν δεν τα βρει με τον παίκτη, τότε πρέπει να τον πουλήσει. Γιατί μας φαίνονται περίεργα όλα αυτά;»
- Το μήνυμά σου για την επόμενη σεζόν;
«Να είμαστε όλοι μαζί, αγαπημένοι, μονιασμένοι, να αγαπάμε την ΑΕΚ και να παθιαζόμαστε για αυτήν, αλλά χωρίς ακρότητες, χωρίς βία. Είναι πάνω από όλους μας, πρέπει να τη σεβόμαστε και να την προστατεύουμε, όχι να την πληγώνουμε. Να δώσουμε όλοι, ο καθένας από το πόστο του, αυτό που μπορεί, δίχως μιζέρια και διχόνοια. Και στο τέλος, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, να είμαστε ικανοποιημένοι γιατί κανάμε το καλύτερο που μπορούσαμε. Το καλύτερο».
